آجودان يا فريال
در مراسم رسمی، وقتی رئیس جمهور که به استقبال یک مقام عالیرتبه خارجی میرود و یا وقتی او را برای رفتن به یک سفر خارجی بدرقه میکنند، علاوه بر مسئولین دولتی و شخصیتهایی که در مراسم حضور مییابند، یک آجودان مخصوص پشتسر رئیس جمهور میایستد و هنگام حرکت نیز او را همراهی و هدایت مینماید. در ایران از آجودان یک نظامی برجسته با درجه امیری (تیمسار) است که به مناسبات و تشریفات نظامی داخل و خارج کشور کاملاً آشناست و معمولا از قسمتي از ارتش كه مسئول وابسته هاي نظامي ايران در كشور ها مي باشد انتخاب مي شود و معمولا از افرادي كه مسلط به زبان خارجه و اندامي مناسب باشند و مدتي به عنوان وابسته نظامي ويا مسئوليت هاي خارجي فعاليت كرده باشند استفاده مي شود و وظيفه شکوهدادن به مراسمهای استقبال و بدرقه رسمی از مقام ریاست جمهوری هنگام خروج و ورود به کشور و نیز مراسمهای استقبال و بدرقه از رؤسای جمهور مدعو از طریق نظارت و فرماندهی و کنترل نیروهای تشریفات نظامی و آرایش صحنهها با موقعیت مکانی و زمانی راهبری و همراهی با رئیس جمهور هنگام استقرار در جایگاه، ادای احترام به پرچم و دیدن سان و رژه از وظایف اصلی آجودان رئیس جمهور است. حضور محافظ در مراسم استقبال و بدرقه در ترکیب همراهان، القای ناامنی کرده و کاری نامتعارف است. عدم وجود آجودان در سه مراسم نخست حسن روحانی موجب ناهماهنگیهایی در هر سه مراسم گردید.
آجودان همچنین یک منصب نظامي است که معمولاً معادل گروهبان يا سرجوخه يا استوار يا افسر درنظر گرفته میشود. اما در برخی کشورها، ژنرال آجودان از بالاترین دجات نظامی است.
این کلمه دوره قاجاريه چه بصورت انفرادی و چه بصورت ترکیب، به عنوان یک لقب قاجاری بهکار میرفتهاست
آغاز استفاده از این واژه در زبان فارسی، به دوران قاجار و سفر ژنرال كلود ماتيو فرانسوي به به ايران باز میگردد. استفاده از این واژه ابتدا فقط در مناصب لشکری و نظامی معمول بود. سپس در دستگاه دیوانسالاری قاجار دچار دگرگونی گردید و به عنوان مقام و منصب اداری و همچنین لقب و نشان افتخاری استفاده شد.
رفته رفته استفاده از این لقب در مناصب درباری و کشوری چنان گسترده شد که اعطای این لقب از هیچ قانون منطقی پیروی نمیکرد و اختیار اعطای آن نیز به شخص شاه محدود نبود. پس از دوره قاجار و در دوره پهلوی نیز استفاده از این لقب معمول بودهاست.
مني كه لفظ شراب از كتاب ميشستم